WIJ zeggen tegen die van daarboven; tegen de plastronpolitiekers,

de baronnen en beurspeculanten het volgende:

WIJ het volk van de buschauffeurs, de kinderverzorgsters,

de onderwijzers, de postbodes, de bagagisten,

de freelancers, de magazijniers, de mecaniciens, de metallos,

de treinbestuurders, de bouwvakkers,

die van de vuilkar, de verpleegkundigen en zorgverleners, …

WIJ allen zijn de rotzooi meer dan moe!

 

De opstand van de gele hesjes in Frankrijk

werd ingegeven door de verhoging van de brandstofprijzen.

Maar dit was niets anders dan een druppel

die de emmer liet overlopen.

Sinds tien jaar gaat de koopkracht

van de werkende mensen erop achteruit.

Sinds de financiële crisis van 2008 betalen wij de rekening.

Sinds 2008 zijn de rijker rijker geworden

terwijl voor wij erop achteruit gingen.

De kapitalisten hebben gewoon van de crisis geprofiteerd

door in te spelen op de angst van het werkvolk. 

Wanneer we staken of protesteren wakkeren ze de angst aan

voor de arbeidsmigraties of voor de islamterroristen.

Intussen bakken ze verder zoete broodjes

dankzij wapenverkoop of oorlogstokerij.

Eindelijk actie!

Laat ons het hek van de dam duwen! De beuk erin!

Tijd dat de politiekers het vuur aan de schenen wordt gelegd!

Tijd dat de angst van kamp verandert en dat ze toegevingen doen

Zodat het werkvolk opnieuw kan beginnen leven

in plaats van te moeten overleven!

Wat moeten we bereiken?

 

1. We werken om te leven, niet omgekeerd.

Onze koopkracht moet opnieuw vooruit gaan.

Het minimumloon moet naar 14€ per uur en netto

moet een voltijdse baan minimum 1500 euro opleveren!

De uitkeringen en pensioenen moeten boven

de armoedegrens opgetrokken worden.

 

2. Werken tot je erbij neervalt? No way!

Het einde loopbaandebat moet herbekeken worden.

De SWT, landingsbanen, mogen niet enkel

over “zware beroepen” gaan.

Er vallen heel wat mensen in die categorie,

niet omdat het beroep op zichzelf zwaar is

maar omdat de de werkbelasting

en het takenpakket steeds groter wordt.

Alle werknemers verdienen een vroegtijdige uitstap.

Terug naar de wettelijke pensioenleeftijd van 65jaar.

Werkloosheid is niet onze fout, daarom moeten

deze periodes meegeteld worden in loopbaan

terwijl de berekening van het pensioen moet berekend worden

op het gemiddelde van de 10 laatste jaren.

 

3. Stop het gezever over “het failliet van de sociale zekerheid”.

De patronale werkgeversbijdrageverminderingen kosten

grooso modo 14 miljard € per jaar.

Gratis en voor niks komen die in de pockets van

de aandeelhouders terecht.

De laatste 10 jaar stegen de dividenden

en winstuitkeringen met 70% (dat betekent bijna een verdubbeling);

de lonen amper met 10% (gecumuleerd).

Sociale zekerheid verdient herfinanciering,

via een pay-cut op dividenden en flattax van 10%

op alle financiële transacties naar het buitenland.

 

4. Flexwerken wordt onleefbaar.

Voor het gezin, het sociaal leven.

Onze gezondheid gaat eraan.

Nachtrust gaat er aan en het evenwicht tussen

werk en privé-leven is naar de maan.

Hoeveel echtscheidingen en gezondheidsproblemen

liggen in het verlengde van de dwangmatige flexibiliteit?

Iedereen moet minsten twee volle weekends per maand hebben

en de overuren moeten beperkt worden.

De Wet Peeters moet afgeschaft worden.

 

5. Het wordt tijd werktijdverkorting opnieuw op de agenda te zetten.

De simpelste manier is niet een cao bedrijf per bedrijf

maar het verminderen van de wettelijke werktijd naar 32u

zodat er bijkomende aanwervingen komen

terwijl overuren als stok achter de deur dienen

(maximaal aantal overuren van 10u/maand)

 

6. Het HRM beleid in de ondernemingen

moet aan sociaal maatstaven beantwoorden.

Zelfsturende teams, Lean management en evaluaties

dienen gewoon om ons nog meer uit te melken.

Werkbaar werk betekent ook zeggenschap krijgen

over alles wat de werksituatie verandert.

De vakbond moet zich hierover durven buigen.

Productiviteit laten toenemen via harder werken

betekent gewoon meer uitbuiting.

 

7. Economische democratie.

Sociaal overleg in de Kmo’s moet kunnen.

De loonwet die loonnorm oplegt en de regering de macht

geeft in te grijpen moet herzien worden.

Bij herstructureringen moeten vakbonden een vetorecht krijgen

zodat er een degelijk sociaal plan wordt afgesloten.

 

8. Openbare diensten zijn aan herwaardering toe.

Stop de sluipende privatisering,

al botst dat met Europese regelgeving.

Stop de aderlating van arbeidsplaatsen.

Extra investeringen in onderwijs en zorg.

Een energiesector in openbare handen.

 

9. Klimaatcrisis vergt dringende maatregelen.

Er rest amper 10 jaar om echte catastrofale gevolgen te vermijden.

Een noodplan om CO2 uitstoot te verminderen

vergt een actieve overheid

want op de wetten van de markt en winstvorming

kunnen we niet rekenen.

Geen groene pest-belastingen maar infrastructuurwerken

en de ontwikkeling van groene hernieuwbare energie.

Een klimaat neutrale economie kan extra jobs opleveren

 

10.  Het politiek bestel draait vierkant en is op zichzelf gericht.

Partijen moeten zich ten dienste stellen van het algemeen belang.

Stop de mandatenzwendel en de achterkamerpolitiek.

Afzetbaarheid van verkozenen en bindende referenda.